روستای زرگر قزوین
در ایران روستایی وجود دارد که همه از ویژگی این روستا در حیرت اند. روستایی که از ابتدا مردمانش به زمان محلی صحبت نمی کنند وبه زبانی بغیر زبان ایرانی صحبت میکنند. در مسیر تهران - قزوین روستایی بنام روستای زرگر قرار دارد که مردمانش به زمان رومانی صحبت میکنند و حتی نوشتنشان هم به زبان رومانی است. این روستا در فاصله 100 کیلومتری قزوین قرار دارد که هنوز خیلی از ما این روستارا نمی شناسیم و تا الان لقب، روستای حیرت انگیز را به خود اختصاص داده است. در روستای زرگر گندم زار هایی وجود دارد که زیبایی این روستا را دو چندان کرده اما ویژگی که باعث شده این روستارا ازدیگر روستا ها متمایز کند زبان مادری این مردم است. صحبت کردن و نوشتن این مردم به جز زبان فارسی زبان رومانو نیز میباشد که ما به این زبان زرگری میگوییم. اهالی این روستا هم ایرانی اند و هم اروپایی ولی حتی خودشان هم نمیدانند از کی ساکن این روستا شدند.
مردم این روستا به زبان های مختلف فارسی، رومانو و ترکی قزوینی آشنا هستند و شغل آنها دامداری و کشاورزی است و اکثرا انسان هایی بلند قامت و مسلمان وشیعه هستند و اگر بخواهیم در یک جمله خلاصه کنیمشان مردمانی با سبک زندگی سنتی ایرانیاند. خیلی از مردم گمان میکنند زبان آنها همان زبان زرگری خودمان است، اما باید گفت آنها زبانی اختصاصی دارند. این مردم تابعیت ایرانی دارند، ترکی صحبت میکنند و به زبان لاتین مینویسند ولی نمیدانند اصلیت آنها به کجا بر میگردد. آیا برای شما جالب نیست؟ پیر مردی قدیمی این روستا میگوید که درزمان جوانی خود پیر مردی بود که همه ی کتاب های خود را به زبان روسی می نوشت و آخرین نفری بود که به زبان روسی می نوشت و پس از مرگش این زبان در این روستا از بین رفت و مردمانش بعد از ایشان به زبان لاتین مینوشتند.
مردم تحصیل کرده این منطقه تعدادی از کلمات خود شان را در اینتر نت منتشر کردند و از مردمی که این پیام را دیدند خواستار شدند که به ایران بیایند. بعد از مدتی 3 نفر از مردم انگلیس و فرانسه که این پیام را دیده بودن به روستا زرگر آمده و از اینکه مردمی به زبان خودشان در این منطقه زندگی می کردند دچار حیرت شده بودند. افرادی که از فرانسه و انگلیس آمده بودند متوجه شدند که مردم زرگری زبان رومانی را با زبان ترکی و فارسی تلفیق کرده و اصلیت زبانی که در اروپا تلفظ میشود را تغیر دادند. رومانوها و رومانوهای ایرانی در تعجب بودند که همچون همزبان های دیگر اروپایی از هم دور افتاده اند و اینکه اصلیت اصلی زبانشان را با زبان ترکی وفارسی ترکیب کردند.
در میان این اهالی یک نفر که از سر گذشت این روستا بیشتر خبر دارد میگوید که هیچکس به غیر از خود زرگریان از زبانشان آگاه نیستند و در زمان جنگ ایران و عراق آنها از این زبان استفاده می کردند تا عراقیان متوجه نشوند. در اسناد تاریخی گفته شده که اینان از عثمانی ها و ترک های آنان بودند که سر از این منطقه در آوردند. داستانی که در باره ی اینها وجود دارد این است که اینها از مرز شمالی وارد ایران شدند و کم کم به دامپروری در یک مکان مشغول شدند. بعد از آن برای انکه این زبان به فراموشی سپرده نشود وقتی کودکی به دنیا می آمد با آن به زبان رومانو صحبت میکردند. آژانس افراگشت کهن مفتخر است میزبان شما عزیزان در تورهای داخلی و خارجی خود باشد.
در مجله گردشگری افراگشت کهن بخوانید.