جشن اردیبهشتگان
یکی از معروف ترین جشنهای ایران باستان جشن اردیبهشتگان به شمار میرود. این جشن که خصوصاً در میان زرتشتیان از اهمیت ویژهای برخوردار است روز دوم اردیبهشت ماه در مناطق مختلف زرتشتی نشین ایران برگزار میشود.
علت برگزاری جشن
این جشن برای گرامیداشت و پاسداشت و برقراری اتحاد میان ایرانیان میباشد، در تقویم اوستایی سومین روز از هر ماه را روز اردیبهشت نامیدهاند، به همین دلیل روز سوم اردیبهشت را اردیبهشتگان نامگذاری کردهاند. نام دیگر جشن اردیبهشتگان گلستان جشن میباشد.در تقویم امروزی روز دوم اردیبهشت را اردیبهشتگان نامگذاری کردند.
آداب و رسوم
زرتشتیان در هنگام برگزاری این مراسم لباس سفید بر تن میکنند و گرداگرد آتش به شادی و پایکوبی میپردازند، در اعتقاد زرتشتیان آتش نماد راستی و پاکی میباشد و گرمای آتش و نور آن بدی و پلیدی را از جهان دور میکند و پاکی راستی و درستی را به زمین و انسانها هدیه میدهد. این روز بر پیروان دین زرتشت بسیار مقدس و مبارک میباشد و آن جشن را سرشار از خیر و برکت میدانند.
معنای کلمه اردیبهشت
کلمه اردیبهشت از ریشه اوستایی «اشه و هشته» آمده و «اشه» در زبان فارسی باستان بهمعنای پاکی و راستی و «هشته» به معنی بهترین است. اشه و هشته معنی بهترین راستی را میدهد و این نام به مرور زمان به اردیبهشت تبدیل شده است. مراسم اردیبهشتگان در آتشکدهها ی مختلف ایران برگزار میشود.
جشن اردیبهشتگان در قدیم
زرتشتیان نقاط مختلف در این روز در نزدیکترین آتشکده زیارتگاه شهر خود گرداگرد یکدیگر جمع میشوند و با پوشیدن لباس سفید، کلاه و سربندهای مخصوص جشن اردیبهشتگان را برگزار میکنند. در ابتدای این مراسم با روشن کردن آتش، خواندن اوستا و ستایش اهورامزدا به نکوداشت و پاسداشت راستی و درستی میپردازند، البته که قدمت این جشن به سالیان بسیار دور میرسد اما تا امروزه تفاوتهای زیادی کرده است. در ایران باستان مردم برای برگزاری این جشن به دربار پادشاه میرفتند و هدایای مختلفی را پیشکش شاه میکردند و هنرمندان مشغول به اجرای مراسم میشدند. پایکوبی و اجرای موسیقی در هنگام برگزاری جشن تا زمانی ادامه پیدا میکند که آتشها خاموش شوند. معروفترین شهرهایی که جشن اردیبهشتگان را برگزار میکنند، یزد، کرمان، تهران ،شیراز و اصفهان میباشند.
در مجله گردشگری افراگشت کهن بخوانید.